Αφιέρωμα στον συνεργάτης μας Δημήτρη Λαλέτα
Γιώργος Χρονάς: Ο Δημήτρης Λαλέτας στον Σείριο
Ιωάννα Ασμάνη: Ο Λαλέτας πέθανε
Αντζελίνα – Μαρία Ρόδη: Για το ταξίδι την νύχτα της 31ης Μαρτίου 2011
Γιάννης Σουλιώτης: Δος μοι τούτον τον ξένον
Αθανάσιος Δ. Οικονόμου: Δημήτρης Λαλέτας (1964-2011)
Τασούλα Κιοσέ: Το όνειρο
Αθανάσιος Βαβλίδας: Στον αλησμόνητο ζωγράφο της καρδιάς μας Δημήτρη Λαλέτα
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη: Έφυγε ο Δημήτρης Λαλέτας
Ο Νίκος Βατόπουλος για τον Δημήτρη Λαλέτα
Αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο – 21 χρόνια από τον θάνατό του
Επιμέλεια αφιερώματος Σπύρος Αραβανής – Αντώνης Μποσκοΐτης
Χειρόγραφα Παύλου Σιδηρόπουλου
Μελίνα Σιδηροπούλου: Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη
Δημήτρης Πουλικάκος – Θέκλα Τσελεπή: Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη
Θανάσης Γκαϊφύλλιας: Μια μεταφυσική συνάντηση
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος: Το «Ψάθινο Καρότο», 1975-78
Ανδρέας Ταρνανάς: Συνομιλία: Σιδηρόπουλος – Γώγου – Άσιμος
Ανδρέας Θωμόπουλος: Ο κινηματογραφικός Παύλος Σιδηρόπουλος
Πάνος Ηλιόπουλος: Η γνωριμία μου με τον Παύλο
Οδυσσέας Ιωάννου: Αθώος πια…
Γιώργος Κορδέλλας: Άντε και καλή τύχη μάγκες
Δημήτρης Δημητράκας: Η τελευταία ραδιοφωνική συνέντευξη του Παύλου Σιδηρόπουλου
Σωτήρης Παστάκας: «Σημασία δεν έχει τι κάνεις, αρκεί να το κάνεις με στυλ»
Σπύρος Αραβανής: «Ο Παύλος που ροκάριζε με κουλτουρέ διαθέσεις» - Μια
αναδρομή στη στιχουργική του
Αλμπέρτος Λεβής: Για τον Παύλο…
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς στο ελληνικό τραγούδι
Άθως Δημουλάς: Το όνομά του στις τσάντες των μαθητών
Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος: Ανέκδοτο τραγούδι για τον Παύλο Σιδηρόπουλο
Μαρία Χρονιάρη: Αντεργκράουντ χωρίς στρας
Νίκος Γιαννάτος: Φιλιά Παύλο!
Είπαν για τον Παύλο
Πάνος Μουζουράκης: Σε πρώτο ενικό
Σταύρος Σταυρόπουλος: Μόνο έλα λίγο πιο κοντά
Νίκος Λέκκας: Η ώρα του Stuff
Γιώργος Χρονάς: Ξεφυλλίζοντας το τεύχος, 152-153
***
Στις άλλες σελίδες συνεργασίες:
Βασίλης Κοντόπουλος: Εδώ Βερολίνο
Πέτρος Γκολίτσης: Και τα κρεβάτια των ετοιμοθανάτων, κ.ά.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης: Ο Ζαν Ζενέ και οι Παλαιστίνιοι
Άγγελος Κανδύλης: Κωνσταντινούπολη 1995 μ.Χ.
Κωνσταντίνος Ιωαννίδης: Ο Απολλώνιος ο Τυανεύς στην Αντιόχεια, κ.ά.
Πάνος Καπώνης: Δημήτρης Ποταμίτης (1954-2003)
Κώστας Ασημακόπουλος: Το χαλάκι
Βασίλης Κοντόπουλος: 61η Berlinale
Ντίνος Χριστιανόπουλος: Δημήτρη Γέρου – Σκιές της αγάπης
Από τις εφημερίδες.
Οδός Ιωάννας Ασμάνη
Σερενές: Ημέρες 2010
Έφη Ζουμπούλη: Εκατόν Είκοσι Ένα Χαϊκού
Βιβλία
Θέατρο
Αθανάσιος Βαβλίδας: Μουσικές ανταπο-κρίσεις
Τι είναι Τέχνη; 2
Δευτέρα
Δευτέρα
Φώτης Θαλασσινός: Μικρές ιστορίες με γλυκούς ανθρώπους
Κρατάω μια αναφορά του Βαγγέλη Γερμανού για το Σιδηρόπουλο, γιατί το κακό είναι ότι σε επετειακές εκδηλώσεις-δραστηριότητες το αληθινό με το ιδανικό δεν απέχουν και πολύ:
Ο Παύλος ήταν ένας βιωματικός τύπος όπως πρέπει να είναι ένας καλλιτέχνης, μόνο που η χημεία που διάλεξε να παλέψει μαζί της, δεν σηκώνει αστεία και έτσι έφυγε νωρίς ...αφήνοντας τα τραγούδια του πίσω για παρηγοριά.
Αναδημοσιεύω και ένα αναφορικό κείμενο του Γιώργου Χρονά (ιδιοκτήτη, εκδότη και διευθυντή του περιοδικού) σχετικά με το παρελθόν του περιοδικού:
Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος της Οδού Πανός, 13 Φεβρουαρίου 1981, είχα γράψει αυτό το κείμενο. Μολονότι έχουν περάσει 28 χρόνια παραμένει καθαρό και ατόφιο. Το υπογράφω και από εδώ. Σήμερα.
Οδός Πανός
Η οδός Πανός 17 στην αρχή ήταν μια κάμαρα 5x3 κάπου στην Πλάκα του 1973. Το ενοίκιό της ήταν 800 δρχ. στην αρχή και 1.100 δρχ. όταν έφευγα για αλλού –το νοίκιασαν ακριβότερα σε πωλητές τουριστικών ενθυμίων.
Η οδός Πανός είχεν υγρασία τον χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. Το περιβάλλον της δεν άρεσε σε γιατρούς και νοσοκόμες, σε συμβολαιογράφους και δικηγόρους, σε νεαρούς που παραθέριζαν στην Μύκονο και στην Ύδρα. Άρεσε όμως σε γκαρσόνια και στρατιώτες, σε ναύτες και παιδιά του δρόμου και εταίριαζε στην πτώχεια μας.
Τον Μάρτιο του 1979 η Οδός Πανός έγινε εκπομπή για το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι –16 εκπομπές με αυτό τον τίτλο και 50 παιγμένες και μη, με τίτλο το εκάστοτε θέμα της εκπομπής.
Αυτό το περιοδικό-βιβλίο, που τώρα και στο έξης Οδός Πανός θα λέγεται, θα περιέχει ό,τι ακριβό και πολύτιμο μέσα σε λάσπες και υγρασία, σκόνη και ψευδοοροφές, η οδός Πανός περιείχε και περισυνέλεξε. Θα είναι όπως το δάκρυ πάνω σε τζάμια καφενείων το χειμώνα, όπου τα χνώτα περαστικών ανδρών φτιάχνουν λέξεις ή υγρασία.
Για το περιοδικό Οδός Πανός, Γιώργος Χρονάς.Οδός Πανός
Η οδός Πανός 17 στην αρχή ήταν μια κάμαρα 5x3 κάπου στην Πλάκα του 1973. Το ενοίκιό της ήταν 800 δρχ. στην αρχή και 1.100 δρχ. όταν έφευγα για αλλού –το νοίκιασαν ακριβότερα σε πωλητές τουριστικών ενθυμίων.
Η οδός Πανός είχεν υγρασία τον χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. Το περιβάλλον της δεν άρεσε σε γιατρούς και νοσοκόμες, σε συμβολαιογράφους και δικηγόρους, σε νεαρούς που παραθέριζαν στην Μύκονο και στην Ύδρα. Άρεσε όμως σε γκαρσόνια και στρατιώτες, σε ναύτες και παιδιά του δρόμου και εταίριαζε στην πτώχεια μας.
Τον Μάρτιο του 1979 η Οδός Πανός έγινε εκπομπή για το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι –16 εκπομπές με αυτό τον τίτλο και 50 παιγμένες και μη, με τίτλο το εκάστοτε θέμα της εκπομπής.
Αυτό το περιοδικό-βιβλίο, που τώρα και στο έξης Οδός Πανός θα λέγεται, θα περιέχει ό,τι ακριβό και πολύτιμο μέσα σε λάσπες και υγρασία, σκόνη και ψευδοοροφές, η οδός Πανός περιείχε και περισυνέλεξε. Θα είναι όπως το δάκρυ πάνω σε τζάμια καφενείων το χειμώνα, όπου τα χνώτα περαστικών ανδρών φτιάχνουν λέξεις ή υγρασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου