ΣΚΕΨΕΙΣ - Πολιτική, Τέχνη

Δύο περιπτώσεις σύγχρονων πολιτικών - καλλιτεχνών  που επιχειρούν να πραγματοποιήσουν το πολιτικό όραμα του Πλάτωνα:

ΧΑΒΕΛ: Ο Βάτσλαβ Χάβελ, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος και αντιφρονών του κομμουνιστικού καθεστώτος, ο οποίος έπαιξε βασικό ρόλο στην ήττα του σοβιετικού κομμουνισμού, υπηρέτησε ως ο δέκατος και τελευταίος Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και ως ο πρώτος Πρόεδρος της Τσεχικής Δημοκρατίας από το 1993 έως το 2003 . Ο Χάβελ γεννήθηκε το 1936 στην Πράγα από εύπορη μεγαλοαστική οικογένεια. Στα δώδεκα χρόνια του σταμάτησε το σχολείο και δούλεψε χειρωνακτικά. Αργότερα συνέχισε σ` ένα ιδιωτικό σχολείο. Μέχρι το 1967 είχε συλληφθεί τρεις φορές για τη συμμετοχή του σε αντικαθεστωτική δράση και πέρασε σχεδόν πέντε χρόνια στις φυλακές. Συμμετείχε ενεργά στη "Βελούδινη Επανάσταση" στην Τσεχοσλοβακία. Το 1989 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και το 1993 Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Από αυτό το αξίωμα παραιτήθηκε το 2003. Για τα θεατρικά του έργα, που χαρακτηρίστηκαν "πολιτικά", ο ίδιος διευκρινίζει: "Το θέατρο δείχνει την αλήθεια για την πολιτική: η πολιτική η ίδια είναι ο στόχος. 

ΡΑΜΑ: Ο Έντι Ράμα 47 χρονών είναι δήμαρχος των Τιράνων, ζωγράφος και γλύπτης, με όραμα να συνδυάσει την πολιτική με την τέχνη. Το 2000 κατεβαίνει ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές και με τη στήριξη του σοσιαλιστικού κόμματος εκλέγεται. Η φιλοσοφία του: "Η χώρα μπορεί ν΄ αλλάξει μόνο μέσα από τις αλλαγές στο κέντρο". Ξεκινά, λοιπόν την ανάπλαση των Τιράνων κατεδαφίζοντας παράνομα κτίρια και βάφοντας με έντονα χρώματα τα γκρίζα κτίρια.  Προτιμά να έχει στο πλάι του γυναίκες συνεργάτες, γιατί τις θεωρεί πιο έξυπνες και πιο συνεργάσιμες. Το 2003 επανεκλέγεται στη δημαρχία. Το 2005 ο Ράμα καταφέρνει να εκλεγεί στην προεδρία του σοσιαλιστικού κόμματος.

Ἐὰν μή, ἦν δ᾽ ἐγώ, ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν ταῖς πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆς τε νῦν λεγόμενοι καὶ δυνάσται φιλοσοφήσωσι γνησίως τε καὶ ἱκανῶς, καὶ τοῦτο εἰς ταὐτὸν συμπέσῃ, δύναμίς τε πολιτικὴ καὶ φιλοσοφία, τῶν δὲ νῦν πορευομένων χωρὶς ἐφ᾽ ἑκάτερον αἱ πολλαὶ φύσεις ἐξ ἀνάγκης ἀποκλεισθῶσιν, οὐκ ἔστι κακῶν παῦλα, ὦ φίλε Γλαύκων, ταῖς πόλεσι, δοκῶ δ᾽ οὐδὲ τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, οὐδὲ αὕτη ἡ πολιτεία μή ποτε πρότερον φυῇ τε εἰς τὸ δυνατὸν καὶ φῶς ἡλίου ἴδῃ, ἣν νῦν λόγῳ διεληλύθαμεν. ……..

Πλάτων“Πολιτεία” 473. c.11 - e.2