Τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου παρουσιάστηκε το έργο Ο φιλόξενος Καρδινάλιος του E. Γονατά, μια θεατρική ανάγνωση από τον Χ. Χατζηπαναγιώτη, στη νέα υπόγεια σκηνή του θεάτρου Αστέρια στις Σέρρες.Χώρος ζεστός, υποβλητικός για έργα νέα, πειραματικά.
Εγώ που δεν έχω πουλιά φυλακισμένα σε κλουβιά (ένα κλουβί της μάνας μου σαπίζει στην αποθήκη),ξυπνάω καμιά φορά από ‘να σιγανό κελαΐδισμα.
Ακούστηκε πάλι το κελαΐδισμα. Αλλά αυτή τη φορά, σαν να ΄βγαινε πνιχτό – μέγας είσαι Κύριε! – μέσ’ απ’ το μαξιλάρι μου….Ανασηκώθηκα στο κρεβάτι το κελαΐδισμα έπαψε με μιας. Έμεινα για λίγο ολότελα ακίνητος, κρατώντας την ανάσα μου, κι αναποφάσιστος αν έπρεπε να ξανασηκωθώ, αφουγκραζόμουν, παρατηρώντας τα δύο μπροστινά πόμολα. Το χαμηλωμένο φως της λάμπας μόλις που τα φώτιζε, όμως η δυνατή μου όραση μου επέτρεπε να διακρίνω πάνω στον μπρούντζο τους βαθειές χαραγματιές και ζουλήγματα. Άλλοι, που θα είχαν ξαπλώσει πριν από μένα σ’ αυτό το ίδιο κρεβάτι, στην απελπισία τους που τ’ άκουγαν να χτυπάνε, θα είχαν, φαίνεται, δοκιμάσει να τα στερεώσουν ή να τα ξεκολλήσουν, μα δεν μπόρεσαν, κι άφησαν πάνω τους τα ίχνη της αποτυχημένης τους προσπάθειας…….
..…..« Ορίστε, δεν έχω μπροστά μου ούτε τρεις ώρες για ύπνο. Όχι, δε θα σηκωθώ», είπα με θέληση. Καταντάει γελοίο ν’ αναστατώνομαι, να ξεσκεπάζομαι, να πετάγομαι απάνω κάθε λίγο και λιγάκι……..
Πιστός στην παραδοσιακή τέχνη της τυπογραφίας, φρόντιζε προσωπικά για την άρτια τυπογραφική εμφάνιση των βιβλίων του, από την επιλογή των στοιχείων μέχρι τις βινιέτες και την εικονογράφηση.
«Δεν κατασκευάζω όνειρα. Δεν είμαι "ονειροποιός". Ό,τι γράφω, είναι βιωμένο. Και το φανταστικό στοιχείο που βλέπουν στο έργο μου είναι στην ουσία το παράλογο, έχει σχέση με τον διχασμό της πραγματικότητας.»
— Ε. Χ. Γονατάς, εφημ. Τα Νέα, 4 Ιουνίου 1994.
..…..« Ορίστε, δεν έχω μπροστά μου ούτε τρεις ώρες για ύπνο. Όχι, δε θα σηκωθώ», είπα με θέληση. Καταντάει γελοίο ν’ αναστατώνομαι, να ξεσκεπάζομαι, να πετάγομαι απάνω κάθε λίγο και λιγάκι……..
ΓΟΝΑΤΑΣ Ε.(παμεινώνδας) Χ.(ρίστου)
λογοτέχνης 1924-2006
Ήταν ποιητής και διηγηματογράφος της Μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος διακρίθηκε κυρίως ως «λογοτέχνης του παράδοξου». Καλλιέργησε έναν ποιητικό πεζό λόγο στον οποίο κυριαρχεί η αποσπασματικότητα του ονείρου, ο συνειρμός, το υπερρεαλιστικό στοιχείο που υπεισέρχεται στην πραγματικότητα. Αριστουργήματα θεωρούνται τα αφηγήματα Ο φιλόξενος καρδινάλιος (1986) και Η προετοιμασία (1991) στα οποία το παράδοξο εισβάλλει ανατρεπτικά στην πραγματικότητα σε μια αριστοτεχνική αφήγηση με εμβόλιμες ιστορίες.
Πιστός στην παραδοσιακή τέχνη της τυπογραφίας, φρόντιζε προσωπικά για την άρτια τυπογραφική εμφάνιση των βιβλίων του, από την επιλογή των στοιχείων μέχρι τις βινιέτες και την εικονογράφηση. «Δεν κατασκευάζω όνειρα. Δεν είμαι "ονειροποιός". Ό,τι γράφω, είναι βιωμένο. Και το φανταστικό στοιχείο που βλέπουν στο έργο μου είναι στην ουσία το παράλογο, έχει σχέση με τον διχασμό της πραγματικότητας.»
— Ε. Χ. Γονατάς, εφημ. Τα Νέα, 4 Ιουνίου 1994.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου