ΒΙΒΛΙΟ - Ρέκβιεμ

Ρέκβιεμ είναι η πρώτη λέξη της νεκρώσιμης ακολουθίας των καθολικών: Requiem aeternam dona eis, Domine.(= αιωνία ανάπαυση δώσε τους, Κύριε). 

Ρέκβιεμ είναι και η μουσική σύνθεση της νεκρώσιμης ακολουθίας. 

Ρέκβιεμ είναι και ένα σύντομο μυθιστόρημα του ιταλού συγγραφέα Αντόνιο Ταμπούκι.

Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στα χρονικά πλαίσια μιας ημέρας, μιας Κυριακής. Η Κυριακή εξάλλου είναι η μέρα της αναπαύσεως, της περισυλλογής, της νοσταλγίας, αλλά και της προσμονής. Μια μέρα που η πραγματικότητα μπερδεύεται με το όνειρο. Ο αφηγητής, το εγώ, όπως παρουσιάζεται στο έργο, είναι ένας Ιταλός που περιφέρεται μέσα στη Λισαβόνα. Κι εκεί συναντά μια σειρά από ζωντανούς και νεκρούς. Σαν ένας άλλος Οδυσσέας παρεισφρύει μέσα στον κόσμο των νεκρών. Εντύπωση προκαλεί η αναφορά μιας σειράς φαγητών που παρελαύνουν κατά διαστήματα στο έργο τονίζοντας και την υλικότητα των νεκρών. Δεν ξέχασαν τις συνήθειές τους, το φαγητό είναι μια απόλαυση μοναδική. Το ερώτημα όμως που δημιουργείται σε μένα είναι το εξής: τι ήθελε τελικά να πετύχει ο αφηγητής - ήρωας συναντώντας τους νεκρούς; Να κλείσει παλιούς λογαριασμούς; Τι τον βασάνιζε τόσο; Ο ήρωας είναι πράγματι μια ανικανοποίητη, ημιτελής προσωπικότητα; Διαταραγμένη ίσως; Και τελικά τι πέτυχε; Γιατί όσοι κατέβηκαν στον Κάτω Κόσμο, όπως μας τους παρουσιαζει η αρχαία λογοτεχνία,  (Οδυσσέας, Ορφέας, Ηρακλής...) είχαν ένα σκοπό, ένα ιδανικό. Αυτό όμως δε φαίνεται στο έργο του Ταμπούκι. Ο ήρωας δε φαίνεται ότι αλλάζει. Συναντά ζωντανά και νεκρά πρόσωπα, που ίσως να είχαν ανάγκη από μια προσευχή, την οποία , όπως αναφέρει ο συγγραφέας, ο πρωταγωνιστής ήξερε να πει με το δικό του τρόπο:μέσα από ένα μυθιστόρημα.