H αποενοχοποίηση της μουσικής
Από τότε ακολούθησαν οι δίσκοι: Ερωτικό κούρδισμα (1982), Βραχυκύκλωμα (1984), Χάδια και Χαστούκια(1985), Ζωντανή περιπέτεια (1986), Ερωτόλογα (1989), Γιούπι Για (1991), Ο τροβαδούρος (1992), Ασκήσεις (1994), Τα πειραγμένα (1997), Ελεύθερος χρόνος (2000), Το μαγικό νησί (2005), Ο καμικάζι (2008).
Το Βαγγέλη Γερμανό τον γνώρισα προσωπικά το 1988 σε μια συναυλία του στο Ψυχικό. Από τότε τον επισκεπτόμουνα περιστασιακά στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας πίσω από τη Νομική, σ΄ ένα αδιέξοδο στενό το οποίο μάλιστα το έκανε και τραγούδι στο δίσκο του ο Τροβαδούρος.Του διάβαζα στίχους μου και συζητούσαμε για τη μουσική, για τη ζωή, για τον έρωτα, για τις γυναίκες. Μου έδωσε το ερέθισμα να πιάσω με αξιώσεις την κιθάρα μου και να τραγουδάω στο βαθμό που αυτό με ικανοποιούσε.Αυτή εξάλλου πιστεύω πως είναι και η μεγάλη του προσφορά στη μουσική. Η αποενοχοποίηση της μουσικής.Δε χρειάζεται δηλαδή να έχεις ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά μεράκι για να τραγουδήσεις.
Ο Βαγγέλης Γερμανός έπαιξε στις ταινίες : "Βαριετέ" του Νίκου Παναγιωτόπουλου και "Ο αδελφός μου κι' εγώ" του Αντώνη Κόκκινου, εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές σειρές: "Νυχτερινοί Ακροβάτες", "Γλυκόξινο Κρασί" και "Ο Τελευταίος Παράδεισος" και επίσης έπαιξε στις τηλεταινίες: "Οδός Πανεπιστημίου δεν υπάρχει", "Κρητική ιστορία" και "Χάρτινο Καράβι". Ασχολήθηκε επίσης και με τη ζωγραφική.
Ο Βαγγέλης Γερμανός είναι ένας αλήτης με την αρχική του σημασία, ένας περιπλανώμενος δηλαδή, γιατί όπως λέει και σ΄ ένα τραγούδι του πέτρα που κυλά δε χορταριάζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου