Σπύρος Στάβερης

Το μουσείο φωτογραφείας στη Θεσσαλονίκη, στο Λιμάνι,  φιλοξενεί μια αναδρομική έκθεση φωτογραφίας του Σπύρου Στάβερη, από το 1982 μέχρι σήμερα, στα πλαίσια της Biennale. O τίτλος της έκθεσης είναι "Ένας κόσμος χωρίς περιθώρια". Φωτογραφίες καθημερινές, εικόνες δρόμου, αστικής ζωής, πορτρέτα επωνύμων και ανωνύμων. Άνθρωποι που τους συναντάς απλά και μόνο αν σηκώσεις το κεφάλι σου, μια και δυστυχώς περπατάμε πλέον σκυφτοί, κι όμως με τόσο διαφορετικό βάρος μέσα από τη φωτογραφία. Πράγματι η φωτογραφία ακινητοποιεί τη στιγμή, όπως εξάλλου και η ποίηση. 

Κορίτσια της οδού Αθηνάς, τα "σκυλάδικα", η λούμπεν Αθήνα, το lifestyle της κοσμικής Αθήνας, καλτ φιγούρες. Ένας πλήθος παρελεύνει τόσο ετερόκλητο. Αλλά η φωτογραφία είναι και θέαμα. Ένα τσίρκο. Ο Στάβερης αρέσκεται σε τύπους παρακμιακούς, underground. Aυτή η άγρα του περιθωρίου. Αλλά και ο Καβάφης μήπως το ίδιο δεν έκανε; Αυτός ο τύπος του περιθωρίου όμως είναι που βγάζει μια λάμψη μπροστά στο φακό. Ο σκοτεινός μας εαυτός επί σκηνής.

Το θέμα είναι, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο καλλιτέχνης, κατά πόσο παρεισφρύει ο φωτογράφος στην ιδιωτική ζωή του άλλου. Παραβιάζει την ιδιωτικότητα του άλλου; Συνιστά άραγε μια ηδονοβλεπτική πράξη;