Στις Σέρρες πραγματοποιείται και φέτος η 8η Πανεπιστημιάδα Θεάτρου (22 Mαϊου-10 Ιουνίου), ένας θεσμός αρκετά ενδιαφέρων καθώς φοιτητές από διάφορα πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού παρουσιάζουν τις δικές τους θεατρικές προτάσεις. Στα πλαίσια, λοιπόν, της πανεπιστημιάδας παρακολούθησα το δρώμενο "Άνευ Λόγων ΙΙ" από το τμήμα θεατρικών σπουδών του Ναυπλίου. Η παράσταση αποτελούνταν από πέντε αυτόνομες περφόρμανς:
- Κυνηγώντας το όνειρο
Με έναυσμα το κυνηγητό ενός εντόμου η πραγματικότητα τριών παιδιών μεταβάλλεται.
- Γέννηση - Ωριμότητα - Θάνατος
Ποιητική περιγραφή του κύκλου της ζωής, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι και το θάνατο μέσα από το διάβα ενός ανθρώπου.
- Πράξη χωρίς λόγια ΙΙ
Βασισμένο στο μονόπρακτο έργο του Σάμιουελ Μπέκετ. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πρόσωπα βγαίνουν μέσα από το σάκο τους, περιγράφοντας την καθημερινότητά τους και διανύοντας ταυτόχρονα την απόσταση από τη μια κουίντα ως την άλλη.
- Οι άντρες με τα μαύρα
Ροκ λαβυρυνθιακή διάδραση μεταξύ δύο περφόρμερ και του κοινού.
- To the beat of the forest
Χοροθεατρική μεταφορά εμπνευσμένη από το Όνειρο Καλοκαιρινής Νυκτός επηρεασμένη από την τεχνοτροπία της Pina Baushc.
To δρώμενο, οι περφόρμανς δηλαδή, αποτελείται από σωματικές, μιμοδραματικές και κινησιολογικές δημιουργίες βασισμένες σε δραματικά κείμενα συνδυάζοντας το ποιητικό, το δραματικό και το τραγελαφικό σώμα. Η γλώσσα του σώματος. Άρα μέσα από την κίνηση του σώματος περιμένουμε μια προσέγγιση της γλωσσικής φαντασίας, του γλωσσικού σύμπαντος. Στην ουσία θα ήθελα περισσότερη πρωτοτυπία και τόλμη στην έκφραση και όχι τόσο εύκολη αποκωδικοποίηση των κινητικών συμβόλων. Όχι τόσο χορό κυρίως στην τελευταία (5η περφόρμανς), αλλά έναν χορευτικό παροξυσμό. Η πρόθεσή τους με ικανοποίησε, όχι όμως τόσο πολύ το αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου