H φωτογραφική όραση -το να βλέπεις την πραγματικότητα σαν παράθεση δυνητικών εικόνων- προκαλεί μάλλον την αλλοτρίωση παρά την ένωση με τη φύση.
Σούζαν Σόνταγκ
On Photography
Ποια είναι τα όρια ενός μυθιστορήματος; Κλασσικό ή μοντέρνο; Λόγος ή εικόνα; Υπάρχουν όρια στη ζωή μας γενικά; Και τι είναι αυτό που δίνει τελικά ενότητα σ΄ αυτό που αποκαλούμε λογοτεχνικό έργο, αλλά και ζωή γενικότερα;
Aξίζει κανείς να πάρει έστω στα χέρια του και να ξεφυλλίσει το μυθιστόρημα Σπίτι από φύλλα και μόνο ως λογοτεχνική πράξη - linguistic performance. To αφηγηματικό κέντρο υφίσταται: Μια νεαρή οικογένεια μετακομίζει σ΄ ένα μικρό σπίτι όπου διαπιστώνει κάτι περίεργο και τερατώδες: το εσωτερικό του σπιτιού είναι μεγαλύτερο από το εξωτερικό του. Ο αισθητός και ο νοητός κόσμος σε αντιπαράθεση. Αντί όμως να οδηγηθούμε συμβολικά, όπως στον Πλάτωνα, στους αναβαθμούς της γνώσης και τελικά στον ήλιο, εδώ ξεχυνόμαστε στο μαύρο σκοτάδι που κατασπαράζει τα όνειρα των ανθρώπων. Το απόλυτα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα δοσμένο μέσα από πειραματικές νόρμες. Το αισθητικό αποτέλεσμα στην κρίση του αναγνώστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου