Παρακολούθησα την ταινία του Νάνι Μορέτι Habemus Papam και μέσα από την σάτιρά της κρατάω την απεικόνιση του ορθόδοξου ιερέα κατά τη διαδικασία ανάδειξης του ποντίφηκα. Έχουμε λοιπόν και λέμε: μαύρος ρασοφόρος ανάμεσα στο συρφετό των λευκά αμφιοστολισμένων θρησκευτικών συναδέλφων του έμοιαζε, κατά την προσφιλή έκφραση, σαν τη μύγα μες στο γάλα. Αλλά και η θεριακλίδικη συνήθεια του καπνίσματος, κατά τη φάση αναμονής μέχρι να ανακάμψει ο πάπας, δημιουργεί την εικόνα ενός λιβανισμένου αναχωρητή ανάμεσα στους καπνούς. Άραγε πώς βλέπουν οι άλλοι την ορθόδοξη εκκλησία; Αποτελεί το μαύρο πρόβατο της θρησκευτικής κοινότητας, γελοιογραφικά σχεδιασμένο χαμένο μέσα στους καπνούς του παραδείσου;Γενικά ο Νάνι Μορέτι στην καυστική του ματιά προς το Βατικανό δεν άφησε έξω ούτε και την ορθόδοξη εκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου