Τα αγριόχορτα φυτρώνουν όπου βρουν, δίχως καμιά περιποίηση, ακόμη και στις ρωγμές της ασφάλτου, απότιστα να συμβολίζουν το άγριο, το απροσδόκητο. Έτσι και τα αισθήματα σαν τα αγριόχορτα γεννιούνται τυχαία, από ένα συμπτωματικό γεγονός.
''Αγριόχορτα"
Γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία Αλέν Ρενέ με τους: Αντρέ Ντισολιέ, Σαμπίν Αζεμά, Ματιέ Αμαλρίκ, Αν Κοσινί
Στην ομώνυμη ταινία ο πρωταγωνιστής βρήκε ένα χαμένο πορτοφόλι και απο εκεί κι έπειτα ξεκίνησε μια προσπάθεια να γνωρίσει την κάτοχό του. Η περιπέτεια μιας τυχαίας γνωριμίας γοητεύει το μυαλό του. Τι γίνεται όμως αν η γυναίκα, η κάτοχος του πορτοφολιού αρνηθεί την γνωριμία;
Η γυναίκα, η κοκκινομάλλα γυναίκα, πάντα μου έφερνε στο μυαλό μου κάτι το εκκεντρικό, το σπάνιο, το απόμακρο. Ο άντρας, ο ασπρομάλλης άντρας, συμβολίζει το ώριμο, το κατασταλαγμένο, την εμπειρία της ζωής. Μπορούν άραγε οι δυο τους να συνυπάρξουν; Θα μπορούσε να είναι ερωτική η σχέση που θα τους ενώσει;
Αυτό που στην ουσία ενώνει τους δυο πρωταγωνιστές είναι το πάθος τους για τ΄ αεροπλάνα, για τις εναέριες πτήσεις, για τις ουράνιες διαδρομές. Και τελικά τι γίνεται στο τέλος; Ο σκηνοθέτης μας επεφύλαξε δύο κλεισίματα της ταινίας. Το ένα, το αναμενόμενο, ήταν ένα παθιάρικο φιλί ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ένα happy end. Το άλλο, το σκληρό, ως συνέχεια του πρώτου, ήταν η πτώση του αεροπλάνου και μοιραία ο θάνατος των πρωταγωνιστών.
Μια ταινία σαν ονειρικό παραμύθι, ένα παραλήρημα α-συνειδησιακό, εστιάζει στο παρόν των πρωταγωνιστών και μάλιστα σ΄ ένα τυχαίο συμβάν που τους φέρνει κοντά. Ένας ρομαντικός σαρκασμός στις ανθρώπινες σχέσεις. Ίσως λίγη ταχύτητα στο ξεδίπλωμα της πλοκής θα έκανε πιο ευχάριστη την ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου