ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - Μπόρχες

Ο Μπόρχες αποτελεί για μένα  εκείνη την πηγή της λογοτεχνικής ηδονής, που γυρίζω σ΄ αυτή όταν όλοι οι άλλοι λογοτέχνες δεν έχουν κάτι να μου πουν.  Σαν τη γυναίκα - πόρνη που είναι έτοιμη να ικανοποιήσει τα ηδονοθηρικά ένστικτα όταν καμία άλλη πηγή δεν μπορεί να ικανοποιήσει. 

Παραθέτω δύο αφηγήματά του από τη συλλογή Ο Ποιητής (1960):

DREAMTIGERS

Όταν ήμουν παιδί, λάτρεψα με πάθος την τίγρη: όχι την παρδαλή των πλωτών νησιών του Παρανά και της σύγχυσης της Αμαζονίας, αλλά τη ρα­βδωτή, την ασιατική, τη βασιλική, που μόνο πολεμιστές μπορούν να τηγ αντιμετωπίσουν, απ' τον πυργίσκο στη ράχη ενός ελέφαντα. Συνήθιζα να στέκομαι ατελείωτες ώρες έξω από κάποιο κλουβί του Ζωολογικού Κήπου· εκτι­μούσα τις τεράστιες εγκυκλοπαίδειες και τα βιβλία φυσικής ιστορίας για τις μεγαλόπρεπες τίγρεις τους. (Ακόμα θυμάμαι αυτές τις εικόνες- εγώ, που καλά καλά δεν μπορώ να θυμηθώ σωστά το μέτωπο ή το χαμόγελο μιας γυ­ναίκας.) Όταν πέρασε η παιδική ηλικία, οι τίγρεις -και το πάθος μου γι' αυ­τές- ατόνησαν, όμως ακόμα έρχονται σια όνειρα μου. Σ΄αυτή ιην κατάκλυστη ή χαοτική πλοκή, εξακολουθούν να δεσπόζουν με τον τρόπο αυτόν: εκεί που κοιμάμαι, ένα οποιοδήποτε όνειρο με περισπά, κι αμέσως ξέρω ότι είναι όνειρο- οπότε, τις περισσότερες φορές, σκέφτομαι: Τούτο εδώ είναι ένα -όνειρο, μια καθαρή εκτροπή της βούλησης μου- αφού, λοιπόν, κατέχω μια εξουσία απεριόριστη, θα δημιουργήσω μια τίγρη.

Τι ανικανότητα! Ποτέ τα όνειρα μου δεν καταφέρνουν να πλάσουν το θη­ρίο που λαχταρώ. Τίγρη εμφανίζεται, δε λέω, αλλά καχεκτική ή ταριχευμέ­νη, ή με νόθες ποικιλίες της μορφής, ή μεγέθους απαράδεκτου, ή αστραπι­αία, ή φέρνοντας σε σκύλο πιο πολύ ή σε πουλί.

ARGUMENTUM ORNITHOLOGICUM

Κλείνω τα μάτια και βλέπω ένα σμήνος πουλιά. Το όραμα διαρκεί ένα δευτε­ρόλεπτο, ίσως και λιγότερο- δεν ξέρω πόσα πουλιά είδα. Ο αριθμός τους ήταν ορισμένος ή όχι; Το πρόβλημα περικλείει και αυτό της ύπαρξης ή μη του Θε­ού. Αν υπάρχει Θεός, ο αριθμός είναι ορισμένος, γιατί ο Θεός ξέρει πόσα που­λιά είδα. Αν δεν υπάρχει Θεός, ο αριθμός δεν είναι ορισμένος, γιατί κανείς δεν μπόρεσε να τα μετρήσει. Σ' αυτή την περίπτωση, είδα, ας πούμε, λιγότε­ρα από δέκα πουλιά και περισσότερα από ένα, αλλά δεν είδα εννέα, οκτώ, επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία ή δύο πουλιά. Είδα έναν αριθμό ανάμεσα στο δέκα και στο ένα, που δεν είναι ούτε εννέα, ούτε οκτώ, ούτε επτά, ούτε έξι, ούτε πέ­ντε κ.ο.κ. Αυτός ο ακέραιος αριθμός είναι αδιανόητος- άρα, υπάρχει Θεός.