Στη Δράμα πραγματοποιήθηκε το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους και για μια ακόμη φορά εντυπωσιάστηκα με το πόσο ... αλλού μπορούν να σε μεταφέρουν αυτές οι ολιγόλεπτες κινηματογραφικές δημιουργίες. Η σύγχρονη κοινωνία μέσα από εικόνες.
Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου παρακολούθησα τις βραβευμένες ελληνικές ταινίες. Στην "Άννα" του Σπύρου Χαραλάμπους αποκαλύπτεται σε μια αλλοδαπή ο ανολοκλήρωτος έρωτας ενός ηλικιωμένου. Η "Νικολέτα" της Σόνιας Κέντερμαν μας δείχνει την τσαχπινιά ενός παιδιού κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Το "Red Hulk" της Ασημίνας Προέδρου αποτελεί μια ωμή ψυχογράφηση ενός ατόμου-μέλους μιας ... ολοκληρωτικής ομάδας. Η "Γεννήτρια" της Νικολέτας Λεούση μας μεταφέρει στο κενό που βιώνει ο σύγχρονος απλήρωτος έλληνας ο οποίος συνεχώς ... φορτίζει. Το "Dead End" της Τώνιας Μισιαλή αποτελεί μια σουρρεάλ καταγραφή της σχέσης ενός ηλικιωμένου ζευγαριού στην Κύπρο. Η "Σκιαμαχία" της Ντίνας Γρηγορίας περιγράφει την παράλληλη πορεία ενός άντρα και μιας γυναίκας ενός ζευγαριού. Η "Συνθήκη 10/60"του Άκη Πολύζου προβληματίζεται πάνω στη σχέση επιστήμης - πολέμου στα ταραγμένα μεταπολεμικά χρόνια. Και η "Pieta" είναι ένα ρεαλιστικό ... ποίημα σχετικά με την αδιαφορία απέναντι στο διπλανό μας ξένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου