Tο σώμα

στηριγμένος σε ένα απόσπασμα από την "Αθανασία" του Μ. Κούντερα

Έρωτας και στομάχι. Μια σχέση τόσο μακρινή, αλλά και τόσο κοντινή.Μήπως τελικά ταυτίζονται; Όταν ήταν γέροι ο Νταλί και η Γκαλά, και σαφώς οι ορμές καταλαγιάζουν, αποφάσισαν να πάρουν ένα κουνέλι. Το αγάπησαν μάλιστα τόσο πολύ που το ζωάκι δεν τους άφηνε ρούπι. Μια μέρα όμως έπρεπε να φύγουν και να πάνε σε ένα ταξίδι μακρινό. Τι θα έκαναν όμως με το κουνέλι; Δεν μπορούσαν να το πάρουν μαζί τους, αλλά δεν είχαν και κανέναν για να του το αφήσουν, έστω και προσωρινώς. Ήταν πολύ προβληματισμένοι. Την παραμονή της αναχώρησης κάθονται στο τραπέζι να φάνε. Ο Νταλί αμίλητος, το φαγητό με δυσκολία κατεβαίνει από το λαιμό του. Του φαίνεται όμως πολύ νόστιμο, μέχρι που καταλαβαίνει πως πρόκειται για...στιφάδο κουνέλι. Αμέσως σηκώνεται από το τραπέζι και τρέχει στην τουαλέτα να ξεράσει. Να ξεράσει το αγαπημένο του ζωάκι. Αντιθέτως η Γκαλά ήταν ευτυχισμένη, που είχε βάλει στα σπλάχνα της το αγαπημένο της ζωάκι. Είχε γίνει ένα με αυτό, δύο κορμιά σε ένα. Αυτό υπήρξε η ολοκλήρωση του έρωτά της: η κατάποση του αγαπημένου της. Σε σύγκριση με τη σύντηξη των σωμάτων, η ερωτική πράξη της φαινόταν μια ...γελοία φαγούρα. Τα συμπεράσματα δικά σας...