Ο λόξυγκας του Αριστοφάνη. Ο πιο φημισμένος λόξυγκας στην ιστορία της τέχνης. Στο συμπόσιο του Αγάθωνα, που το απαθανάτισε ο Πλάτων, το θέμα της συζήτησης ήταν ο έρωτας. Όταν ήρθε η σειρά του Αριστοφάνη να μιλήσει, ο κωμικός ποιητής δηλώνει στην ομήγυρη πως του είναι αδύνατον να μιλήσει, γιατί απλούστατα τον έχει πιάσει λόξυγκας. Ο λόξυγκάς του είναι η γελοιοποίηση της σοβαροφάνειας και του υψηλού ύφους των συναδέλφων και εταίρων. Είναι η ίδια η γελοιοποίηση που έχουν υποστεί στις κωμωδίες του ποιητικά συστήματα, πολιτικές ουτοπίες, κοινωνικοί θεσμοί, ανθρώπινοι χαρακτήρες... Ο λόξυγκας του Αριστοφάνη συμβολίζει την παρουσία του Βάκχου μέσα στο συμπόσιο.
Κάπως έτσι ξεκινά το έργο του με τον τίτλο "Ο ζωντανός Αριστοφάνης" ο Αλέξης Σολομός. Ορισμένες φορές βρίσκομαι σε δίλημμα για το ποιος είναι πιο ικανός να διδάξει αρχαίο δράμα. Ο φιλόλογος ή ο σκηνοθέτης; Ίσως βέβαια πρόκειται και για ψευτοδίλημμα, γιατί στην ουσία ο καθένας έχει τη δική του οπτική προσέγγισης. Παρόλα αυτά διαβάζοντας το έργο του Σολομού κατανοώ το επίπεδο γνώσης που πρέπει να κατέχει κάποιος για να διδάξει Αριστοφάνη. Γράφει κάπου μέσα στο βιβλίο ο Σολομός πως το έργο του Αριστοφάνη δεν αναβιώνει, αλλά επιβιώνει. Για να το πετύχει αυτό όμως και ο οξυδερκέστατος μελετητής χρειάζεται μια σφαιρική γνώση, και αυτό ακριβώς μας δείχνει ο Αλέξης Σολομός. Γνώση της ιστορικής πραγματικότητας σε συνδυασμό με γνώση της θεατρικής πραγματικότητας. Η ζωή του Αριστοφάνη, το κοινωνικό του γίγνεσθαι, η γένεση της κωμωδίας, οι γιορτές στην αρχαία Αθήνα, θεατρικοί συγγραφείς, λεπτομερής παρουσίαση όλων των έργων του Αριστοφάνη, κριτική των έργων, συμβολικές προεκτάσεις.... Ένα επιστημονικό εγχειρίδιο που με μάγεψε και το διάβασα ολόκληρο σα να ήταν μυθιστόρημα. Γιατί μόνο μέσα από τη συνολική γνώση μπορεί να επιβιώσει ο Αριστοφάνης και ο κάθε πνευματικός δημιουργός. Και αυτή τη συνολική γνώση μας την δίδαξε ο Αλέξης Σολομός.
Ένας μικρός αποχαιρετιστήριος θαυμασμός για τον Αλέξη Σολομό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου