Στοχασμοί - Αν. Πόρτσια

• Υπάρχουν όνειρα που έχουν ανάγκη από ξεκούραση.
• Το παιδί δείχνει το παιχνίδι του, ο άντρας το κρύβει.
• Αφού δε σκέφτεσαι ν΄ αλλάξεις δρόμο, γιατί ν΄ αλλάξεις οδηγό;
• Όπου δεν υπάρχει κάτι καλό να το δείξουμε, η νύχτα είναι το καλό.
• Το δέντρο είναι μόνο του, το σύννεφο μόνο του. Όλα είναι μόνα τους, όταν είμαι μόνος.

Ποια ανάγκη μας ωθεί να ζητάμε το λιτό, το απέριττο, το συμπυκνωμένο; Τάση να αποφύγουμε την πολλή σκέψη ή μήπως αντιθέτως να δημιουργήσουμε πολλή σκέψη; Αποφεύγω τα τσιτάτα που έχουν γίνει μανιέρα, που έχουν γίνει σύνθημα. Βαρέθηκα τα συνθήματα, γιατί σε υποβάλουν... Οι "Voces" όμως του Αντόνιο Πόρτσια κρύβουν περισσότερα από όσα λένε. Κρύβουν την ίδια τη ζωή. Τη φωτογραφίζουν σε ιδιωτικές στιγμές. Λες και ο Πόρτσια είναι ένας αδιάκριτος φωτογράφος (όχι όμως και παπαράτσι...) και φωτογραφίζει τη ζωή σε ανύποπτες στιγμές. Τη φωτογραφίζει και μετά τη ζωγραφίζει...

• Καμιά φορά χρειάζομαι τη λάμψη ενός σπίρτου για να φωτίσω τ΄ αστέρια.
• Εκείνος που έχει φτιάξει χίλια πράγματα κι εκείνος που δεν έφτιαξε κανένα, έχουν την ίδια επιθυμία: να φτιάξουν ένα πράγμα.
• Όποιος φτιάχνει ένα παράδεισο από το ψωμί του, από την πείνα του φτιάχνει μια κόλαση.
• Πάντα για να σώσεις τη στιγμή, την αιώνια στιγμή, χαμογελάς μια στιγμή, πάντα.
• Το βαθύ όταν το δεις σε βάθος, είναι επιφάνεια.