"Η ακόλουθη ιστορία" Κέες Νόοτεμποομ

Στη λέσχη ανάγνωσης αποφασίσαμε να περάσουμε σε έναν ολλανδό συγγραφέα, το Χάρι Μούλις. Ψάχνοντας όμως στο ενδιαφέρον blog του No14ME (ελπίζω να το γράφω σωστά!) έπεσε το μάτι μου σε μία ανάρτηση σχετικά με τον επίσης ολλανδό συγγραφέα Κέες Νότεμποομ και το μυθιστόρημα "Η ακόλουθη ιστορία". Η στάση ήταν αναπόφευκτη,ο έρωτας ακαριαίος ... έστω κι αν εφήμερος... 

  Αρχικά με τράβηξε το γεγονός ότι ο αφηγητής-ήρωας του έργου είναι ένας φιλόλογος, κλασσικός μάλιστα (σαν και του λόγου μου), ονόματι Χέρμαν Μύσερτ και ήμουν περίεργος να δω πώς πλάθεται ως χαρακτήρας. Ο δάσκαλος λοιπόν πρέπει να επαναλαμβάνει το κάθετι δύο φορές αν θέλει να βάλει κάποια τάξη σε αυτό που εκ πρώτης όψεως μοιάζει με χάος... Διατηρεί κάποιες εμμονές πνευματικού επιπέδου... Τι Οβίδιος, τι Όμηρος, τι Ησίοδος... Η σχέση του όμως με τα κείμενα είναι σχέση αγγελιαφόρου με το μήνυμα ... Δεν είναι δημιουργός, είναι σχολιαστής... Ως δημιουργός ... γράφει κάποιους ταξιδιωτικούς οδηγούς... Η εμμονή του με τους αρχαίους συγγραφείς έχει ως αποτέλεσμα να του κολλήσουν οι μαθητές ένα παρατσούκλι: Σωκράτης. Αλλά και το πιο σημαντικό... η σχέση του με τους αρχαίους συγγραφείς, τον Πλάτωνα στην προκειμένη περίπτωση και η γνώση του πλατωνικού διαλόγου "Φαίδωνα". όπου εκεί ο Πλάτων πραγματεύεται το θέμα της αθανασίας της ψυχής, αυτό τέλος πάντων τον οδηγεί να υιοθετήσει την άποψη ότι η ψυχή είναι αθάνατη...

   Η ψυχή είναι αθάνατη... Το κομβικό σημείο του μυθιστορήματος... Κι όχι απλά είναι αθάνατη, αλλά η ψυχή του Χέρμαν Μύσερτ γίνεται ο αφηγητής του μυθιστορήματος. Ο Χέρμαν Μύσερτ κοιμάται ένα βράδυ στο Άμστερνταμ, αλλά ξυπνάει στη Λισσαβώνα. Το σώμα κείτεται στο Άμστερνταμ, νεκρό πια, η ψυχή όμως ξεκίνησε ένα ταξίδι... πρώτα στη Λισσαβώνα ... κι έπειτα μέσα στο καράβι μαζί με άλλες ψυχές για το μεγάλο ταξίδι άγνωστο για που...

   Γιατί όμως στη Λισσαβώνα πρώτα; Γιατί εκεί έζησε ένα μεγάλο έρωτα... Οι φιλόλογοι φαίνεται ότι είναι πολύ ερωτικοί τύποι ... Έναν έρωτα με τη γυναίκα ενός συναδέλφου του ... Γιατί ο συνάδελφός του ζούσε έναν έρωτα με μια μαθήτριά του... Και η γυναίκα του ήθελε να τον εκδικηθεί... Ένας έρωτας ανολοκλήρωτος... Τελικά οι φιλόλογοι χάνουν την αίσθηση του πραγματικού και του φανταστικού!