Θέατρο (απόσπασμα)

Πότε ξεκίνησε το θέατρο; Το ομαδικό θέατρο; Στην αρχαία Αθήνα ή και παλαιότερα; Τι συνιστά άραγε την θεατρική πράξη; 

ΤΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ: Το παλιότερο ιστορικό σενάριο θεατρικής αναπαράστασης μας το προσφέρει μια αιγυπτιακή στήλη, που βρίσκεται σ΄ ένα μουσείο του Βερολίνου. Ανήκει, καθώς λένε οι αιγυπτιολόγοι, στη ΙΒ΄ Δυναστεία – πιο συγκεκριμένα στις περιοχές του 1850 π.Χ. , όταν βασίλευε ο Σέσωστρης Γ΄ - κι είναι γνωστή με τη Στήλη του Ιχερνοφρέτ (ή Ιχερνεφέρτ). Οχτώ σειρές από ανάγλυφα μας περιγράφουν ένα θρησκευτικό πανηγύρι –χωρισμένο σε οχτώ θεαματικά επεισόδια- ,με θέμα τα πάθη του Όσιρη, κάτι παρόμοιο με τις πρώιμες θεατρικές τελετουργίες αφιερωμένες στα πάθη του Διόνυσου και στα πάθη του Χριστού. Πρόκειται δηλαδή για μια ιεροτελεστία ταφής. Η έννοια του ομαδικού θεάτρου πρωτοεμφανίστηκε στην ανθρωπότητα από την τέταρτη προχριστιανική χιλιετηρίδα.

ΑΠΑΡΧΕΣ: Στην Ελλάδα το θέατρο έχει τις ρίζες του στις λατρευτικές γιορτές του θεού Διόνυσου. Άσματα και μουσικές συνθέσεις συνόδευαν τις τελετουργικές εκδηλώσεις. Κατά τις διονυσιακές τελετές οι αρχαίοι Έλληνες τραγουδούσαν το διθύ­ραμβο, κάποιο λαϊκό χορικό άσμα που βασιζόταν σε αυτοσχεδιασμούς. Τα μέλη του χορού απάγγελλαν ντυμένοι με δέρματα τράγου και από αυτό κα­θιερώθηκε ο όρος τραγωδία. Ο Θέσπις εισήγαγε την καινοτομία του υποκριτή. Ένα πρόσθετο μέλος στο χορό υπο­κρινόταν (= αποκρινόταν) στους στίχους που απάγγελνε ο χορός. Ο Θέσπις  οδή­γησε στην εξέλιξη του διθύραμβου στην αττική τραγωδία. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα Διονύ­σια, που καθιέρωσε ο Πεισίστρατος το 534 π.Χ.  Μια ισχυρή εξουσία, στηριγμένη στο λαό, έδωσε στις αρχαίες τελετουργίες την εθνική τους διάσταση.