Άλπεις

 

'Αλπεις

του Γιώργου Λάνθιμου
με τους Αριάν Λαμπέντ, Αγγελική Παπούλια, Άρη Σερβετάλη

Ο κινηματογράφος και η τέχνη γενικότερα αποτελεί μια μορφή ψυχαγωγίας. Αγωγή της ψυχής, μεταφέρεις την ψυχή σου σ΄ ένα χώρο νέο, διαφορετικό. Αυτό οφείλω να το αναγνωρίσω ότι συνέβη και με τον Κυνόδοντα και με τις Άλπεις, τις δύο ταινίες του Λάνθιμου που έχω παρακολουθήσει. Ταινίες που σε μεταφέρουν αλλού. Ένα κινηματογραφικό γίγνεσθαι τόσο διαφορετικό, τόσο ασυνήθιστο. Και μια ιδέα τόσο πρωτότυπη. 

Για τις Άλπεις λοιπόν ο λόγος....

 

Μια παρέα, μια ομάδα ανθρώπων έχει ως επαγγελματικό και κοινωνικό ταυτόχρονα ρόλο να αντικαθιστούν προσωρινώς πεθαμένα πρόσωπα στις οικογένειές τους. Το παράλογο του θανάτου και ο εγωισμός της ζωής. Η παρουσία του ξένου και η απουσία του οικείου. Η συνείδηση και η ασυνειδησία. Και η έλλειψη ταυτότητας και προσωπικότητας. Και η έλλειψη ηθικών αναστολών, γιατί απλούστατα το ηθικό αγνοείται. Και η καταπίεση, καταπίεση κυρίως της γυναίκας από τον άντρα. Μία ατμόσφαιρα αυτιστική.

Με τη ματιά τρίτων......

«Με τον “Κυνόδοντα”, την πολυβραβευμένη προηγούμενη ταινία του, ο Λάνθιμος εξασφάλισε τη φήμη του χαμογελαστού νεκροθάφτη της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Με τις “Άλπεις”, αυτή την υπέροχα παγερή, αδιαφανή νέα του δουλειά, προχωρά ακόμη παραπέρα, παρουσιάζοντας μια κοινωνία που έχει χάσει προ πολλού τον προσανατολισμό της, καταλήγοντας συναισθηματικά ανισόρροπη.» - Xan Brooks, The Guardian

«Η νέα ταινία του Λάνθιμου αποτελεί ένα ακόμη μεθυστικό κοκτέιλ από ιδιόρρυθμα περιστατικά και ανθρωπολογικές μελέτες φροϋδικού χαρακτήρα πάνω στο ανθρώπινο είδος και τη σύγχρονη κοινωνία, διανθισμένο με μια εξαιρετικά διεστραμμένη αίσθηση χιούμορ...»- Boyd Van Hoeij, Variety

 

 

Γιώργος Λάνθιμος

Ο Γιώργος Λάνθιμος γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε σκηνοθεσία για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Με αφετηρία το 1995, έχει σκηνοθετήσει βίντεο για διάφορες χοροθεατρικές ομάδες, τηλεοπτικά διαφημιστικά σποτ, μουσικά βίντεο, ταινίες μικρού μήκους, αλλά και θεατρικά έργα. Το 2011 σκηνοθέτησε την παράσταση «Πλατόνοφ» του Τσέχωφ, η οποία παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο.
Η «ΚΙΝΕΤΤΑ» (2005), η οποία αποτέλεσε το μεγάλου μήκους κινηματογραφικό του ντεμπούτο, προβλήθηκε στα κινηματογραφικά Φεστιβάλ του Τορόντο
και του Βερολίνου, όπου και απέσπασε θετικές κριτικές. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, «ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ» (2009) έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κανών 2009, όπου και απέσπασε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας του τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα», ενώ ακολούθησαν ποικίλες βραβεύσεις της σε δεκάδες κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Το 2010, ο «ΚΥΝΟ∆ΟΝΤΑΣ» ήταν υποψήφια ταινία για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Η τελευταία του ταινία «ΑΛΠΕΙΣ» (2011) έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας 2011, και απέσπασε το Osella Καλύτερου Σεναρίου.