Δευτέρα 21 Ιουνίου 2021

                                                     ΤΑ ΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙΑ

                                                                            Τόμας Μαν



   Η επιλογή της νουβέλας Τα Αλλαγμένα Κεφάλια του Τόμας Μαν ήρθε ως αποτέλεσμα της ταινίας με τον τίτλο La cravate του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι, που πρόσφατα παρακολούθησα. Χωρίς προηγούμενη αναγνωστική εμπειρία από τον Τόμας Μαν θα μπορούσα να σταθώ στην ενδιαφέρουσα υπόθεση, στηριγμένη σε έναν ινδικό μύθο. 

   Σε ρόλο πρωταγωνιστικό η καλλίγραμμη Ζίτα με δευτεραγωνιστές δύο φίλους. Οι δύο φίλοι παρακολουθούν στα κρυφά την Ζίτα να παίρνει το μπάνιο της σε έναν ποταμό και φυσικά ο ένας εκ των δύο, ο μορφωμένος, μένει στήλη άλατος και εκφράζει τον πόθο του να την παντρευτεί. Ο άλλος φίλος, που τυγχάνει να έχει παιδιόθεν μια μορφή σχέσης με την Ζίτα, αναλαμβάνει τον ρόλο του προξενητή. Το προξενιό ευοδώνεται και ο γάμος ακολουθεί. Η Ζίτα όμως στην πορεία της έγγαμης ζωής αρχίζει να μην συγκινείται ερωτικά από τον νόμιμο σύζυγό της, αλλά κυρίως από τον καλογυμνασμένο φίλο του. Κι ενώ μέχρι στιγμής η αφήγηση κινείται προβλέψιμα ακολουθεί πλέον το παράλογο. Ο νόμιμος σύζυγος αυτοκτονεί κόβοντας το κεφάλι του με ξίφος μέσα στο ναό της μητέρας θεάς, θεάς του έρωτα. Ο φίλος του μπροστά στο θέαμα αυτό αυτοκτονεί και ο ίδιος με τον ίδιο τρόπο. Η Ζίτα μπροστά στο διπλό κακό αποφασίζει και η ίδια να αυτοκτονήσει. Τότε όμως επεμβαίνει η μητέρα θεά και κατσαδιάζοντας την συμβουλεύει να ενώσει τα αποκεφαλισμένα κεφάλια στα σώματα των δύο φίλων, δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία στην μεταξύ τους σχέση. Η Ζίτα όμως διαπράττει ένα λάθος… Ενώνει το κεφάλι του άντρα της με το σώμα του φίλου, και το κεφάλι του φίλου με το σώμα του άντρα. Αλλαγμένα κεφάλια στα σώματα. 

   Και τότε αρχίζει ένα θέατρο του παραλόγου. Σε ποιον ανήκει η Ζίτα; Το κεφάλι ή το σώμα σηματοδοτεί το είναι του ανθρώπου; Η επιλογή είναι δύσκολη. Καταφεύγουν ακόμη και σε έναν ερημίτη, ασκητή για να γνωμοδοτήσει. Ποιον άραγε θα προτιμήσει η Ζίτα; Θα παραμείνει πιστή για πάντα ή μήπως θα αλλάξει πάλι προτίμηση; Αν ήταν κάπως μετριασμένη η σχετικά επιτηδευμένη και μακροπερίοδη γραφή του Τόμας Μαν, θα το θεωρούσα από τα πιο ευχάριστα αναγνώσματα του παραλόγου.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου