Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

"Το αγρίμι της καρδιάς" Χέρτα Μύλερ

 "Με την πυκνότητα της ποίησής της και την ειλικρίνεια της πρόζας της  σκιαγραφεί το σύμπαν των στερημένων".... Κάπως έτσι αιτιολόγησε η σουηδική ακαδημία την απονομή του βραβείου νόμπελ στη Χέρτα Μύλερ... Και απομένει σ΄ εμάς να συμφωνήσουμε ή και να διαφωνήσουμε...
     Ας ξεκινήσουμε από τον τίτλο: "Το αγρίμι της καρδιάς"... Έχουμε να κάνουμε με ένα αγρίμι, με ένα ζώο, όχι όμως ελεύθερο, αλλά κλεισμένο σε ένα κλουβί, σε ένα κλουβί που το έχουν τοποθετήσει οι άλλοι. Και το αγρίμι αυτό είναι η ίδια η καρδιά. Μου αρέσει αυτή η εξίσωση... Οι άλλοι είναι οι πολιτικοί καταπιεστές, οι δικτάτορες, όσοι δεν αφήνουν λαούς και ανθρώπους να ακολουθήσουν τη μοίρα τους, δηλαδή την καρδιά τους. Φραγμοί που μπαίνουν από άλλους ανθρώπους, γιατί διαθέτουν πολιτική δύναμη. Ναι αλλά το αγρίμι της καρδιάς ορισμένες φορές βρυχάται. Και τότε τι γίνεται; Ή θα το σκοτώσουν (όπως συνέβη στην περίπτωση της Λόλας που την ... αυτοκτόνησαν...) ή τα αγρίμια θα δραπετεύσουν... όμως κι εκεί που θα καταφύγουν, άμαθα καθώς είναι από τον κόσμο, αλλά και καταπιεσμένα, μπορεί να οδηγηθούν στην αυτοκτονία... Στο εσωτερικό κυριαρχεί ο δικτάτορας και η μυστική αστυνομία που ιδρύει, η σεκιουριτάτε, που έχει, αλλά και θέλει να έχει στον έλεγχό της τα πάντα...
    Η Χέρτα Μύλερ κατάγεται από μια γερμανόφωνη περιοχή της Ρουμανίας η οποία  στο παρελθόν ανήκε στην αυστροουγγρική αυτοκρατορία, αργότερα όμως μετά τις ειρηνευτικές συνθήκες του 1919 περιήλθε υπό την κατοχή της Ρουμανίας. Ένα έθνος σε πολιτική κατοχή. Η συγγραφέας κατορθώνει το 1987 να μεταναστεύσει στο Δυτικό Βερολίνο. Κι από εκεί καταθέτει μυθιστορηματικά τα βιώματα τα δικά της, αλλά και των ομοεθνών της. "Το αγρίμι της καρδιάς" έχει έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Κυρίως όμως έχει αυτό το βάρος της πολιτικής καταπίεσης. Κι ένα τέτοιο βάρος δεν μπορεί να μεταφερθεί με λέξεις. Το πάθος, το πάθημα, έχει ένα βαθύ αναστεναγμό. Κι αυτός ο αναστεναγμός αναδύεται με τη γραφή της συγγραφέας. Οι λέξεις της δημιουργούν εικόνες που απευθύνονται στην καρδιά. Είναι η ποίηση των στερημένων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου