Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Μύρτος-Π. Μάτεσις

   

Ο "Μύρτος" ήταν το πρώτο βιβλίο του Μάτεση που διάβασα.Και στο τέλος με έζωσαν οι λογοτεχνικές τύψεις... που διάβασα έργο του Μάτεση, όταν αυτός έχει πεθάνει... Τουλάχιστον το έργο μένει αθάνατο. Τέλος πάντων (όπως λέει συνήθως και ο αγαπητός Ντίνος Χριστιανόπουλος)...
   Ο "Μύρτος" κινείται κάπου ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνο. Εκεί όπου κινείται και ο Μύρτος. Πρώτα κοιμάται και μετά ξυπνά. Αποφασίζει να ξυπνήσει. Όπως και ο αναγνώστης, όπως και ο κάθε άνθρωπος στη ζωή. Αποφασίζει να ξυπνήσει και να βάλει φωτιά. Και να φύγει... Γι΄ αυτά τα τελευταία αμφιβάλλω για το κατά πόσο μπορεί να τα κάνει ο καθένας μας. Τουλάχιστον όμως ας ξυπνήσει.
   Ο Μύρτος λοιπόν είναι ένα αγόρι που γεννήθηκε κοιμώμενο και φιλοξενείται από δύο γερόντια. Τα γερόντια αυτά αποτελούν το ηδονοβλεπτικό και άγρυπνο μάτι του αφηγητή. Αυτά τα δύο παρηκμασμένα υποκείμενα βλέπουν και φιλτράρουν την κατάσταση γύρω τους.
   Βρισκόμαστε παραμονές του 1940. Ιδανική ατμόσφαιρα για μια επιθανάτια αναλαμπή της Ελλάδας. Αυτή η αναμονή του κακού πόσο ...δαιμονίζει τον άνθρωπο και πού μπορεί να τον οδηγήσει τελικά. Σκέψου την μπελ επόκ, το φουτουρισμό, τον ντανταϊσμό,τον υπερρεαλισμό, τον υπαρξισμό... Ασύλληπτο! Η ιστορία λοιπόν του έργου διαδραματίζεται σε μια επαρχιακή πόλη (μήπως Επτάνησα;Τίποτα Κεφαλλονιά;Με την μπάντα να παιανίζει στην πλατεία και την παραλία του Μύρτου να ξυπνά από τα μελτέμια;).
   Και παρακολουθούμε την ιστορία μέσα σε ένα πλουσιόσπιτο. Ένα υποστατικό. Εκεί όπου μένει ένα ζευγάρι αριστοκρατών (ο Δίας και η Ήρα). Ένας κύριος, διαχειριστής μιας τεράστιας περιουσίας, που πραγματοποιεί χωρίς ιδιαίτερες αναστολές τις ερωτικές του επιθυμίες. Και μια γυναίκα που για χάρη της κοινωνικής της υπόληψης κουκουλώνει κυριολεκτικά τις ... ατασθαλίες του συζύγου της. Είναι η προσωποποίηση της ισορροπίας. Και ο ...άνορχις Βελισάριος!  Πόσο άραγε μπορεί να ευνουχίσει η εκκλησία τον άνθρωπο; Πόσο καλά μπορεί να πνίξει  μέσα της τις φωνές, αλλά και τις παραφωνίες που ακούγονται γύρω της;
   Ένα πνεύμα μυστηρίου διαπνέει το έργο από την αρχή μέχρι το τέλος, καθώς η μία περίεργη και μυστηριακή φιγούρα με ένα σκοτεινό παρελθόν επισκιάζεται από μία άλλη  περίεργη και μυστηριακή φιγούρα με ένα ακόμα πιο σκοτεινό μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου